Ekranizacja sztuki sycylijskiego dramaturga Luigi Pirandello. Lata 20. XX wieku. Zara, piosenkarka nocnych klubów Budapesztu, żona okrutnego Saltera, straciła pamięc po pierwszej wojnie światowej. Nie wie do końca kim jest i szuka ulgi swych cierpień w występach i w alkoholu. Jednak pewnego dnia przybywa nieznajomy mężczyzna, Tony, który
Po Królowej Krystynie i Mata Hari to chyba mój ulubiony film Garbo. Rola Zary w pierwszej połowie filmu jest bardzo
przekonująca. Erih von Stroheim w całości jest doskonały, Douglas daje naprawdę radę. Fakt faktem film jest za krótki i
kilka scen wypada raczej komicznie (np. scena z listem obwieszczającym powrót...